Brabantse Delta

De Brabantse Delta beslaat ruim 1400 km² en ligt voor ongeveer 1/3 in Vlaanderen en 2/3 in Nederland. Het omvat de stroomgebieden van de wateren Boven Mark, Aa of Weerijs en Watermolenbeek. Deze beken stromen via het Mark-vlietsysteem naar het Volkerak Zoommeer.  

Op de Kalmthoutse Heide ontspringt de Wildertse Beek (in Nederland de Watermolenbeek genoemd) die in Essen overgaat in de Kleine Aa. De beek is voor het grootste deel gekanaliseerd. De waterstanden worden gereguleerd door stuwen, met name nabij Roosendaal. De ondergrond is zanderig, met velden en graslanden die bijna tweederde van het stroomgebied beslaan. 

Iets verder naar het oosten ligt het stroomgebied van de Aa of Weerijs, een samenvloeiing van de Kleine en Grote Aa. Oorspronkelijk was dit gebied een uitgestrekt moeras, met minder dynamiek in afvoeren dan tegenwoordig. Het gebied is in de 19e eeuw drooggelegd voor de landbouw. Naast gras- en bouwland kent het beekdal ook hoogwaardige boomteelt. Grotere centra zijn Zundert, Rijsbergen en Breda. Bij Brecht, Wuustwezel en ten zuiden van Breda worden afvoer- en waterstandmetingen uitgevoerd.

Iets verder naar het oosten kronkelt de (Boven-) Mark, een door regenwater gevoede laaglandstroom met duidelijke (regen)afvoerpieken die weer scherp dalen in droge perioden. Stroomopwaarts van Castelré is de rivier te karakteriseren als een natuurlijk stromende, meanderende beek. Stroomafwaarts van de monding van 't Merkske zijn zowel het Vlaamse als het Nederlandse deel van de Boven-Mark genormaliseerd, de beek is verdiept, verbreed en voorzien van stuwen, met als doel overstromingen door overmatige regenval te voorkomen en het waterbeheer voor de landbouw te optimaliseren. Een groot deel van het stroomgebied heeft een agrarische functie. Voor Minderhout, Merksplas, Meer, Mark Weerijs zijn afvoer- en waterstandmetingen beschikbaar.